Μια αδιαφορία στα μάτια σου πλανάται, Μες στην καρδιά σου η αγάπη σου κοιμάται. Το βλέπω! Δεν θέλω να μου ορκιστείς! Σίγουρα με ξέχασες χωρίς να ζοριστείς! Τι σου ‘κανα ,καλή μου, και θές να υποφέρω: Γιατί νομίζεις πως μπορώ να κάνω πως δεν ξέρω; Τα ξέρω όλα και σιωπώ γιατί σε αγαπούσα Τώρα μη βγαίνεις άσπιλη αθώα και πενθούσα Μου γκρέμισες τα όνειρα, χάλασες τη ζωή μου Ήρθες σαν τη λύτρωση κι έγινες πληγή μου.
