Μια αδιαφορία στα μάτια σου πλανάται, Μες στην καρδιά σου η αγάπη σου κοιμάται. Το βλέπω! Δεν θέλω να μου ορκιστείς! Σίγουρα με ξέχασες χωρίς να ζοριστείς! Τι σου ‘κανα ,καλή μου, και θές να υποφέρω: Γιατί νομίζεις πως μπορώ να κάνω πως δεν ξέρω; Τα ξέρω όλα και σιωπώ γιατί σε αγαπούσα Τώρα μη βγαίνεις άσπιλη αθώα και πενθούσα Μου γκρέμισες τα όνειρα, χάλασες τη ζωή μου Ήρθες σαν τη λύτρωση κι έγινες πληγή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου